25 jaar is een hele leeftijd, er zijn mensen die op hun 21 trouwen en sommige op hun 31.. als je daar 25 jaartjes bij telt en een aantal kinderen dan ben je al snel op 25 jaar getrouwd. zoals mijn pappa en mamma op 1 augustus. Dit is natuurlijk reden voor een feestje en dat was het. een Tiroler feest met dresscode... echt het zag er super leuk uit. Iedereen die er moest zijn was er, leuke muziek, lekker biertje, fijne mensen en een glimlach van pap en mam van oor tot oor... ow wat hebben we genoten.
ook werden er door verschillende mensen een stukje opgevoerd en ook wij met mijn broer en zus konden niet achter blijven, maar net toen we het stukje wilde doen was mijn broer er niet. hij was even weg, hij trok het even niet meer. dat klinkt gek hè, maar mijn broer heeft het Syndroom van Asperger en hij zit op kamers in belgië hij heeft dus eigenlijk zijn hele leven daar dus ook zijn vrienden, en die waren over gekomen, maar je weet met studenten die drinken heel graag! dus er werd tegen mijn broer gezegd, je moet er voor zorgen dat die niet te veel drinken! geen overzatte bedoeling op het feest. ook moest mijn broer bij het Ontvangstcomité zijn, dus hij moest iedereen een handje geven en lachen, dit is heel moeilijk voor mijn broer. ook kwam het er bij dat er harde geluiden waren, kleuren licht en veel mensen om hem heen, dus op een gegeven moment is hij in Paniek geraakt en moest hij even weg, even een stukje wandelen. op dat moment had ik echt medelijden met hem, stel je voor dat het je gewoon even te veel word de druk dat er van alles van je verlangd word waar je eigenlijk niet aan kunt tippen. hij is een half uurtje weggeweest heeft alles op een rijtje gezet en toen was het goed.
we hebben ons stukje gedaan en verder gefeest! het ging goed, het ging beter en het feest was top!
Goed om te horen dat jullie je ouders zo'n plezier hebben kunnen bieden! Klinkt idd als een tof feest. En mooi hoe je jouw beleving verwoord over je broer...
BeantwoordenVerwijderenANNanas